Η τεχνοκράτισσα

Αγαπημένε μου Έλληνα,

Τι αγωνία είναι αυτή που σε έχει πιάσει ξαφνικά για το αν θα ξεπηδήσει από τον τάφο της Αμφίπολης ο Μέγας ή κάποιος άλλος μέγας; Μήπως έχεις την εντύπωση πως θα λύσει  όλα σου τα προβλήματα δια μαγείας; Πως θα σε ξελασπώσει; Πως θα φέρει μαζί του την πολυπόθητη ανάπτυξη, που με τόσο ζήλο επικαλούνται οι πολιτικοί μας; 

Αν δεν κάνω λάθος οι μελέτες και οι ανασκαφές έχουν αρχίσει εδώ και χρόνια. Φυσικά, τότε ακόμα ζούσες στη νεοπλουτοσύνη σου και ποσώς σε ενδιέφερε ο τάφος και ο κάθε τάφος. Για τις εργασίες δε των αρχαιολόγων και των επιστημόνων ούτε λόγος. Πλέον όμως, από το πουθενά, τους έχεις θεοποιήσει μαζί με τα κανάλια σου, εκτιμάς το έργο, τον κόπο, τον ιδρώτα τους. Αλίμονο! Σε έχουν βγάλει πάλι στον αφρό της επικαιρότητας, στο κέντρο της προσοχής. Το φρόνημα ψηλά και η αξιοπρέπεια πουλημένη. Έτσι μάθαμε να τιμούμε εκείνους που 'γράψαν ιστορία. Εμπρός το χαμόγελο και η περηφάνια και όπισθεν η πιο θλιβερή μορφή συνείδησης και παιδείας. Το θέμα είναι, είτε από εκεί μέσα βγει κάποιος σπουδαίος είτε όχι,να έχεις την ωριμότητα να το αντιμετωπίσεις ψύχραιμα δίχως εθνικιστικά πανηγυράκια και λόγια βαριά. Σεβάσου μία φορά, μόνο μία, έστω μία, το αίμα και τη φαιά ουσία που κατανάλωσαν εκείνοι οι άνθρωποι για να ζεις εσύ σ' αυτόν τον τόπο και να κοκορεύεσαι για το ένδοξο παρελθόν σου και τα όσα απλόχερα προσέφερε στο σύγχρονο κόσμο. Σταμάτα επιτέλους να πιστεύεις πως επειδή είσαι απόγονός τους, είσαι αυτόματα και πρόσωπο σημαντικό. Σημαντικό σε κάνει η ανοιχτή σου ματιά, η μελέτη αλλά και η εφαρμογή, ο παραδειγματισμός και η αυτοκριτική, τα ιστορικά δρώμενα που σε παρακινούν να φτιάξεις τη μικρή ή τη μεγάλη σου γειτονιά από την αρχή, με λογισμό αλλά και μ' όνειρο, αν μου επιτρέπεις αυτή τη "γραφική" έκφραση.

Αν ζούσε ο Βασιλιάς Αλέξανδρος θα χαιρόταν νομίζεις με όλην ετούτη την παρωδία; Προσωπικά, θεωρώ ότι θα προέτρεπε ο ίδιος την αδερφή του τη γοργόνα να αναποδογυρίσει αυτό το ρημάδι σκάφος της παραφροσύνης και της συμφέρουσας ηθικής! Τέλος πάντων... Είναι τσι μοδός να μιλάς και να γράφεις για την Αμφίπολη και δε θέλω να στοιβαχτώ στο σωρό της παραφιλολογίας. Μια κουβέντα τελευταία και στα ίσα, αγαπημένε μου. Έλληνα δε σε κάνει αυτό που κυλάει στις φλέβες σου, ούτε αυτό που κουβαλάνε τα μάρμαρά σου. Έλληνα ή καλύτερα πατριώτη σε κάνει η κριτική σου σκέψη, η φροντίδα του τόπου σου, η εντιμότητα, η αυτοθυσία· το πάθημα και το μάθημα, το φιλοσοφείν και το πράττειν, η μάχη έναντι σε όσους επιχειρούν να υπονομεύσουν την ταυτότητα, τη δυναμική και την αξιοπρέπεια σου!  

Κι όσο οι κουβέντες λέγονται και ξαναλέγονται και συνεχίζουν να πέφτουν στο κενό, υποχρεούμαστε να τις ξαναλέμε χίλιες ακόμα φορές.....