Τετράποδα και έρωτες

Well Well. Να μαστε πάλι. Έλειψα καιρό το ξέρω, μα είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να πω που προτίμησα τη σιωπή από τον ασύμφορο μονόλογο. Αφήνοντας πίσω κάθε σκέψη για πολιτική κουβέντα και κοινωνικές αναλύσεις, αποφάσισα να επικεντρωθώ σε ένα ζήτημα που ταλαιπωρεί κόσμο και κοσμάκι εκεί έξω και έφτασε η ώρα να αναλυθεί επιτέλους σοβαρά χωρίς φόβο και πάθος. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι το εξής και δέχομαι μόνο νηφάλιες απαντήσεις : Τι γίνεται όταν ο έρωτάς σου δεν συμπαθεί το τετράποδο φιλαράκι σου είτε αυτό λέγεται σκύλος είτε γάτα είτε ινγκουάνα και σου βάζει διλήμματα; Πώς αντιδράς όταν σου δείχνει ότι το σιχαίνεται ή ότι το φοβάται; Τι απαντάς όταν σου λέει να διαλέξεις ποιος θα μείνει και ποιος θα φύγει; Εδώ σε θέλω.

Θα ακούσεις να λένε πως έγινε και λίγο μόδα να έχει ο καθένας από ένα σκυλάκι στο σπίτι και να το περιφέρει στους δρόμους σαν κινούμενο έκθεμα. Θα ακούσεις να λένε ότι οι κοπέλες με τα σκυλιά δεν βρίσκουν ανταπόκριση στο άλλο φύλο γι' αυτό και γίνονται φιλόζωες, ότι, κοινώς είναι τρελές, γεροντοκόρες και ανίκανες να κρατήσουν έναν άντρα κοντά τους. Θα ακούσεις να λένε ότι τα αγόρια με τα σκυλιά ψάχνονται για καινούριες γκόμενες, αλλιώς δεν θα έπαιρναν σκυλί, τι να το κάνουν εξάλλου; να τους βρωμίζει το σπίτι; Θα ακούσεις να λένε πολλά γιατί στην Ελλάδα τρεφόμαστε ακόμα με προκατάληψη και ο σεβασμός στην ιδιωτικότητα του άλλου μεταφράζεται σε κοίταγμα από την κλειδαρότρυπα και ολόψυχο μπανιστήρι. Όμως μην το βάζεις κάτω! Υπάρχουν και χειρότερα. 

Εκεί που λες ότι βρήκες έναν άνθρωπο να ταιριάζετε και να τα βολεύετε κουτσά στραβά ο καθένας με τις υποχωρήσεις του, έρχεται μια μέρα που σκάει η πρώτη βόμβα με το δηλητήριο της οικειότητας στη γλώσσα: Μωρό μου, πώς θα γίνει να απομακρύνουμε λίγο τον Λινάκο από το σαλόνι; Μη με πιάνεις! Έπιασες το σκυλί και δεν έπλυνες τα χέρια σου. Σίγουρα δεν θα κολλήσω κανένα τσιμπούρι; Τα εμβόλια λειτουργούν ή θα αρπάξουμε καμιά αρρώστια; Το σκυλί δεν θα έπρεπε να κοιμάται έξω; Ώπα, φίλε! Μπάστα. Όταν βγήκαμε για πρώτη φορά ήξερες ότι ζω με σκυλί, όμως το δέχτηκες χωρίς να βγάλεις κιχ. Όταν ήρθες για πρώτη φορά στο σπίτι μου για να μπαλαμουτιαστούμε, το είδες να γυρνάει στα πόδια σου αλλά και πάλι δεν είπες κουβέντα. Όταν σου ζήτησα να με βοηθήσεις να το πάμε στον κτηνίατρο, δεν έχασες λεπτό. Τώρα τι έγινε, δηλαδή; Δεν αποδέχεσαι πια τον τρόπο ζωής μου, τον οποίο πριν πέντε μήνες λάτρευες; Θες να με αλλάξεις; Θες να με βάλεις να διαλέξω; Ε, όχι, λοιπόν! Δεν θα σου κάνω τη χάρη. Αυτό το πλάσμα ζει μαζί μου χρόνια και δεν θα το εγκαταλείψω επειδή εσύ ξαφνικά αποφάσισες ότι δεν το γουστάρεις. Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι θα έχω την ευθύνη του ώσπου να φύγει από τη ζωή. Σου το είχα ξακαθαρίσει, όμως  πίστεψες ότι θα με κάνεις να αλλάξω γνώμη, ότι θα με τουμπάρεις να το διώξω και να μείνουμε τα δυο μας να χουχουλιάζουμε στις κουβέρτες ανέμελοι.Λυπάμαι. Ο συμβιβασμός που ζητάς είναι άτοπος. Κλείσε την πόρτα πίσω σου και μην με κοιτάξεις, φεύγοντας. Αν δεν μάθεις να αγαπάς τα πράγματα που δεν σου αρέσουν πάνω μου, τότε δεν μπορείς να ζήσεις μαζί μου. 

Αφιερωμένο σε κάτι σκυλογονείς και γατογονείς εκεί έξω που μάχονται άνισα με προκατηλειμένους ή εκ των πραγμάτων αταίριαστους έρωτες! Μην πτοείστε παιδιά!