Δεν είναι μαγειρική μωρό μου!

Απόψε λίγο πριν την έναρξη του φοβερού και τρομερού αγώνα της εθνικής μας ομάδας με την Ακτή Ελεφαντοστού η "Τεχνοκράτισσα" γιορτάζει τις 2000 προβολές της αρχικής της σελίδας. Δεν είναι πολλές, μα σίγουρα μέσα τους κλείνουν τη δική σας αξιοσημείωτη ανταπόκριση (όχι πρόκριση μη μπερδευόμαστε!)

Για μία τέτοια ημέρα δεν θα μπορούσα παρά να διαλέξω ένα ιδιαίτερο θέμα. Ας μιλήσουμε, λοιπόν για ΣΥΝΤΑΓΕΣ! Όχι, όχι μη φοβάστε! Δεν το γύρισα απότομα στη μαγειρική! Δεν θα φτιάξουμε μανιτάρια αλά κρεμ, ούτε νιόκι με σως γαρίδας! Θα μιλήσουμε για τις συνταγές των "ειδικών"! Πώς να είστε αδύνατος, πώς να έχετε την τέλεια σχέση, πώς να ζείτε την απόλυτη ευτυχία, πώς να βγάζετε τα σκουπίδια από τον κάδο, πώς να κάνετε το όνειρο σας πραγματικότητα, πώς να πάρετε το oscar, πώς, πώς, πώς.... Προϊόντα τυποποιημένα, έτοιμα για κατανάλωση και διάδοση. Προϊόντα φθηνά δίχως αντίκρισμα και πραγματική υφή. Προϊόντα καταδικασμένα στην αποτυχία. 

Η ζωή ευτυχώς δεν είναι μαγειρική! Δεν ενδείκνυται για συνταγογραφήσεις και έτοιμες λύσεις. Αντιδρά, ξεσηκώνεται, χαλάει τον κόσμο, μα δεν υπακούει ποτέ. Αν πας να τη δαμάσεις με τα χαρτάκια του ΕΟΠΥΥ ή τα κιτάπια του Τσελεμεντέ, τότε θα την αγριέψεις περισσότερο και θα την προκαλέσεις να διαψεύσει όλες αυτές τις δήθεν πανάκειες! Και η διάψευση, θυμήσου το, θα είναι πανηγυρική!

Κλείσε λοιπόν τις καρτέλες του υπολογιστή με τις συμβουλές και τα Tips (και δεν εννοώ αυτές με το μουσακά και το μπριαμ) και σήκωσε τα μάτια σου ψηλά. Δες τον κόσμο κατάματα κι αγάπησέ τον με όλα του τα στραβά και τα ανάποδα. Ξέχασες ότι αυτά είναι που σε όπλισαν με θέληση για το καλύτερο; Ξέχασες ότι χάρη σ' αυτά έμαθες να μην παραιτείσαι; Ξέχασες ότι στις πιο ανάποδες στιγμές ξεχώρισες τους πιο "ίσιους" ανθρώπους; Για σκέψου λιγάκι!

Κι επειδή είμαι δάσκαλος που διδάσκει και λόγο δεν κρατεί σου δίνω μια συμβουλή!!!! Βγες στο δρόμο και χόρεψε, πες αυτό που αισθάνεσαι, δώσε το χέρι σου σε εκείνους που το ζητούν, βάλε ψυχή και πνοή σ' αυτό που κάνεις, παίξε, γλέντησε, κλάψε, θυμήσου, δροσίσου, βούτα στο κενό, πιάσε τον ουρανό, κάνε του κεφαλιού σου... Και το κυριότερο;! Πες ευχαριστώ! Για την πιο μικρή και την πιο μεγάλη σου στιγμή, για την πιο γλυκιά και την πιο σκυλίσια σου μέρα, για τα βλέφαρα σου που ακόμα πεισματικά ανοιγοκλείνουν, γι' αυτούς που σε σηκώνουν και σε ξεσηκώνουν, για την ίδια τη ζωή!!

Αφιερωμένο στην αγαπημένη μου φίλη Δέσποινα που σήμερα κλείνει τα 22! Να είσαι πάντα μοναδική και ηλιόλουστη. Φωτισμένη από ζωντάνια και μεράκι! Να βλέπεις τα όνειρα σου να αποκτούν σχήμα, αφή και μυρωδιά, να αγαπιέσαι και να αγαπάς στους αιώνες, να ξημερώνει και να είσαι για τους ανθρώπους σου ξανά και ξανά ευλογία! Πάντα γερή κι ευτυχισμένη μικρή μου! Και καλό πτυχίο!