Το σεις, το σας και το Caa2!

 Μας υποβάθμισε ο Mody's λέει πάλι! Άλλη δουλειά δεν έχει κι αυτός ο "χριστιανός"; Όλο με τα δικά μας τα c και τα a ασχολείται; Τι να πω πια! Δείχνω ψύχραιμη, αλλά δεν είμαι. Κουράστηκα. Κουράστηκα να αισθάνομαι μέρος ενός κακοστημένου παραμυθιού, που όχι μόνο δε λέει να τελειώσει, αλλά μας βασανίζει κι από πάνω με τη μέθοδο της σταγόνας. Η υπομονή είναι αρετή, μα όταν εξαντληθεί γίνεται όπλο, είτε όπλο που στρέφεται προς τους άλλους, είτε όπλο, που στρέφεται προς το ίδιο μας το κεφάλι. 

Ναι, είμαστε ένας περίεργος λαός. Εκλέγουμε τους αριβίστες και τους ικανούς τους διώχνουμε για μεταπτυχιακά στη Σουηδία. Είμαστε διεφθαρμένοι, μπαγαπόντηδες, μισάνθρωποι. Έχουμε κληρονομήσει από τους κατακτητές μας κουσούρια κι από τους πρόγονούς μας μόνο το όνομα! Έλληνες! Υπάρχει και μια άλλη όψη στο νόμισμα όμως. Εδώ υπήρξαν και υπάρχουν άνθρωποι, που εργάζονται πολύ, που παράγουν πολύ, που διδάσκουν πολύ. Δεν είναι κρίμα η φήμη τους να υπονομεύεται μπρος στην ασυδοσία μιας γενιάς, που δεν ήξερε ούτε να επιλέγει ηγέτες, ούτε να βάζει φρένο στην απληστία και τη νεοπλουτοσύνη του, ούτε να παραδέχεται τα λάθη του; Όχι, ρε φίλε Mody's! Εδώ δεν είμαστε όλοι για τα σκουπίδια. Δεν φάγαμε όλοι, γιατί τότε δεν είχαμε καν γεννηθεί για να μπορούμε και να φάμε. Δεν κλέψαμε όλοι, γιατί είχαμε οικογένειες και δασκάλους, που μας έμαθαν πως το να προσφέρεις σε κάνει πιο πλούσιο, από το να κλέβεις. Δεν πουληθήκαμε όλοι!  Κι όμως. Είμαστε αυτοί, που θα πληρώσουν όλα τα σπασμένα, όλη τη σαπίλα, όλη τη διαστροφή και τη χυδαιότητα των προηγούμενων...  Ποιος σ' ακούει και σένα... Άδικα μιλάς, όπως άδικα μιλούν τόσοι και τόσοι...

Η οικονομία και η κοινωνία συνδέονται όπως και η ανατομία με το σώμα. Όταν η ανατομία πλήττεται βαθιά, το σώμα υπολειτουργεί και αντίθετα, όταν το σώμα πονά, η ανατομία διαταράσσεται. Πώς ζητάτε εσείς, λοιπόν, αγαπητοί μου το διαχωρισμό αυτών των δύο οντοτήτων; Πώς ζητάτε να διορθώσουμε την οικονομία μας όταν αργά ή γρήγορα η κοινωνία κινδυνεύει από τον όλεθρο; Πώς ζητάτε να πληρώσει μία γενιά, τα λάθη των προηγούμενων τριών; Τι ψάχνω να βρω, μωρέ! Δικαιοσύνη; Ας παραιτηθώ πια από αυτή την ουτοπία κι ας προσγειωθώ. Ας παραδεχτώ ότι έχασα και ας υποβαθμίσω σε Caa2 όλες τις αξίες με τις οποίες μεγάλωσα και έμαθα να βλέπω τον κόσμο, διότι δυστυχώς δεν υπάρχουν πια! Είναι τρομερά δύσκολο να δεχτείς μία ήττα που σχεδιάστηκε εις βάρος σου, που ήταν προγραμματισμένο από την αρχή να είναι ήττα. Σωπαίνεις; Κρύβεσαι; Λιγοψυχάς; Όχι! Άλλο δέχομαι την ήττα μου, άλλο παραιτούμαι! Το όνειρο αποτελεί παράτολμο εγχείρημα, το ίδιο και η ελπίδα... Δε ξέρω αν μπορώ με άνεση πια να μιλώ γι' αυτά... Ξέρω μόνο πως κάτι υπάρχει για να πιστεύουμε ακόμα. Κάπου έχει καταχωνιαστεί ένας εαυτός μας παλιός και γενναίος, που όπως και να τα φέρει η ζωή, πάντα βρίσκει τον τρόπο να επιβιώνει έστω κι το κορμί του έχει γεμίσει από πληγές....!!    

*Αυτά είχα να δηλώσω σήμερα και σας ευχαριστώ για την ακρόαση!!